اي زمستانم رسانده تا بهار زندگي!

اي ترنم هاي جان،در جويبار زندگي

پيش از اين نابود بودم هستي ام دادي كنون

با تو نابودي فنا شد در كنار زندگي

بي قرارم باز، درد غربتم سنگين شده

يادي از من كن تو گاهي،اي قرار زندگي

دفترم بوي تو دارد  چون توايي در شعر من

 با تو هستم تا ابد دلشاد و يار زندگي

ساز غمگين دلم،كوك تو كردش خوش نوا

 با تو شادان مي نوازم،ساز و تار زندگي

بي تو صحرا بود قلبم،خشك و بي حاصل، ولي

با تو پر حاصل دلم در گلعذار زندگي

نيست غربت شهر غم با بودنت اينجا مرا

 با تو اكنون غربتم،همچون ديار زندگي.

(از كتاب نغمه هاي باران)