(۱)

رَفته ‌رَفته می‌رود پیدا شود در کوچه‌ها 

مردِ تنهایی که نامش گرگِ باران‌دیده ‌است

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(۲)

سهمِ دل از خسارتِ رفتارِ رفتن‌ت

غیراز جنون و جایزهٔ غم نبود و نیست!

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(۳)

احساسِ او پدرصلواتی برایِ من

گاهی سکوت و گاهِ دگر دل‌ رُبودن‌ست

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(۴)

قلبِ یخچالیِ تو، سیبریِ تنهاییِ من

هر دو با ضدِ یخِ عاطفه تبدار نشد!

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(۵)

دل با نگاهِ مهرِ تو تعمیر می‌‌شود

وقتی‌که اسمِ کوچکِ من پیر می‌شود

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(۶)

بکرم چو مریمانه غزل‌هایِ بی مسیح

زائیده‌ام‌ به نامِ تو در خواب می‌زنم

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(۷)

با خطِ میخی نوشتم رویِ کاشی‌ها تورا

بیشتر از بیشتر از بیشتر می‌خواهمت

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(۸)

رفیق رفته و من ریقِ آخرم مانده

رقیق گشتم و خودرا دوباره می‌نوشم

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(۹)

من تو شدم‌ و تو من و هر دو نفرِ ما 

خونیم که در یک رگِ واحد شده معنا

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(۱۰)

بی تو هر شب حاصلِ جمعِ من و رنج و جنون

می‌شود شمعی که قَطرانش به قُطرِ بی کسی‌ست!

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(۱۱)

هردم سرِ مزارِ غزل گریه می‌کنم

بیتی به سنگِ قبرِ خودم هدیه می‌کنم

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(۱۲)

آری! آری! رفتی و راضی به‌مرگِ خود شدم

زندگی بعداز تو حقِ این تنِ خاکی نبود

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(۱۳)

پایتختِ کشورِ عشقی و با نقاشی‌ات

نقشه‌خوانِ آن نگاهِ شعرپرور می‌شوم

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(۱۴)

بُودی و بُودم، نبُودی صَرفِ نابُودی شدم

فعلِ بُودن بعدِ تو این‌گونه مَصرف می‌شود

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(۱۶)
 

جوان شد پیریِ ما در کنارِ هم پس از عمری

زبانِ حالِ دل را عشق می‌فهمد نه کم عقلی

ـــــــــــــــــــــــــــــ
 

(۱۷)


دلم چون دائم‌العشق و بریٖ از مکرِ لیلا هست

پیِ مَن‌ها، پیِ تَن‌ها، پیِ زن‌ها نمی‌گردد!

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(۱۸)

هرآنچه شعر سرودیم بی مخاطب ماند

چرا که شاعرِ دربارِ مسلکِ خویشیم

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(۱۹)

از نسلِ تو گرفته غزل‌ها طلاق که

شعرِ سپید دفترِ ما را سیاه کرد

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(۲۰)

دستِ ما ظرفِ گدایی پیشِ خلق‌ الله نیست!

از غنایِ فقرِ درویشان کسی آگاه نیست!

ـــــــــــــــــــــــــــــ

(۲۱)

ما فقیران دستمان خالی ولی در زندگی