با کودکانی ساده ... اما آفتابی....................
مانده ست یک تصویر ،در یک قاب ِ چوبی
رنگ ِ شمالی دارد و لطف ِ جنوبی
تصویری از یک روستا در کوهساران
در قاب ِ عکس ِ ترجمانی سمت ِ باران
یک دهکده ،با مَردمانی آسیایی
زنهای محجوب و اصیل ِ آریایی
یک روستا در قلب ِ کوهستان ِ ایران
یک آسمان و یک معلم ،یک دبستان
یک دفتر ِ مشق و مداد ِ سرخ و آبی
با کودکانی ساده ... اما آفتابی
پای ِ الفبای کتاب ِ آب وبابا
سارا انار ِ سرخ دارد مثل ِ دارا
نبض ِ قلم ،از نبض ِ بابا جان گرفته
حتی اگر بابا شبی پایان گرفته
اینجا هوای نان ِ تازه سهم ِ خوبی ست
هرچند سقف ِ کلبه هاپوشال و چوبی ست
در پینه های دست ها،جاپای رنج است
در مشق هامان هجی ِ معنای گنج است
نبض ِ قلم در جوهری همرنگ ِ دریاست
نقش ِ معلم ، نقش ِ تصویر من و ماست
شوق ِ سرود ِعشق ،بر لب های همرنگ
فریادها...آزاد...فریادی هماهنگ
یک روستای کوچک از دنیای ایران
هرچند ، دارد یک معلم، یک دبستان
اکرم بهرامچی