قطرهء   آبم  که  جز  در  راه  دریا  نیستم
گر جهان شیرین شود ، جز  فکر لیلا نیستم
زندگانی  با  تو زیبا می شود  در چشم  من
جز  شما ، دل بسته  چیزی  ز دنیا  نیستم
بردی از من دل ، به  اعجاز کمالات خودت
در  پی  ابرو  و  چشم  و قد  و بالا  نیستم
جز جدایی  تو، باکم  نیست از داغ  دیگر
عاشق   پروانه وارم ، اهل پروا نیستم
همچو ایوبم ، گر امید وصالت با من است
بی  تو اما ، قدر یک  ذره شکیبا  نیستم
عشق خاموشی ست ،ما را باهیاهوکارنیست
دادم  از درد ست ، اما اهل غوغا نیستم
در  میان  عاشقان ات ،  گوهری   یکدانه ام
گرچه  سر تا پا  گناهم ، بی سر و پا  نیستم
دوستم  داری و می دانی  و حاشا می کنی
دوستت دارم ،  ولیکن اهل حاشا نیستم
گر نخواهی  و نخوانی ، می روم از پیش تو
گر چه درویشم ، گدای عشق اما نیستم
کنج این زندان که  نام  دیگر آن زندگی ست
همنشینم  با  خیال  دوست ، تنها نیستم