به تو فکر می کنم

و جنگ

که هیچ ربطی به تو ندارد

و شب ها سرم را می بندم

به دستمالی

 که گوشه ای از چشم های تورا

حتی خشک نمی کند

گلوله  

از ذهن متلاشی خیابان می گذرد و

رویای گل های داوودی

در اندام خسته ات به خواب می رود

سربازی که ماشه را می چکاند

سلام نظامی می دهد و

در آسایشگاه

رو به شب دراز کشیده

ستاره هایش را می شمارد

یک زن است

بی هیچ شباهتی به تو

موهای بلند و دو چشم باروتی

باعصای معجزه اش

پسران الاقصی را

در رحم مادر نشانه می گیرد

بی که بداند

زنان کوچکی

که نعش ستاره ها  را به دوش می کشند

رویای سرزمین موعود را

در آسمان آبی  روز شبات

به گلوله می بندند

قداست شبات (شنبه) در یهود 

لطف می کنید اگر به صورت جدی نقد شود