مینوی بهاری
پُر ازعطر اقاقی
از راه رسیدی
نشستی به کنارم

عطر تن تو
بوی گل یاس گرفته
زلفت ز سیاهی
به شبی نام گرفته
 

آهسته بیا
رونق بازار حلاوت
بنشین به برم
آیه زیبای کرامت 

دستی بکش و معجزه قرن به پا کن

شق القمری؟
یا دم عیسی که شگرفی

یا آیه نوری که در آینه رفتی؟

پیغمبری و راز رسالت به دلت هست

یا منتخبی تو ؟
که چنین جلوه نمودی؟

اندازه ایمانی منی
سایه بالای سعادت 

حلوای تری
شکر شیرین ملاحت

امشب
دو سه خط آیه نوشتم
که بمانی
با نور نوشتم
که ببینی و بمانی 

گفتی که دگر وقت وداع است ، دلم ریخت
آشفته شدم
بغض چکید ونفسم رفت

سالار دو عالم نظری
گوشه نشینم
فریاد ندارم
غم و اندوه رفیقم

ای وای
تو رفتی و
منم حوصله ام رفت 
سر گشته شدم
سر به بیابان بنهم 
ولوله ام رفت

آغوش تو
من را به کناری زد و بگذشت
دیوانه شدم
تلخ گذشت هرچه که بگذشت ..
 

( نیلوفر)