سلام جناب تل لوی عزیز دوست خوبم . غزلتان را تا آخر خوندم . بسیار زیبا بود . فقط باز می خوام جسارتی داشته باشم درباره ی : (( دستم چه کوتاه است تا افتم به پایت )) . به نظر می رسد از نظر مفهومی کمی نارسا باشد . اصولا کوتاهی دست را برای نرسیدن به بالا می آورند نه خم شدن و به پایین آمدن . چنانکه می خوانیم .: ((خرما بر نخیل است و دست ما کوتاه )) . به نظر حقیر اگر به جای دست (( بخت )) بیاید بیشتر رساننده ی مفهوم است . با سپاس .

******************************************************
سلام جناب یاری عزیز،منظور من نرسیدن دستم به یاری دور مانده وبی نشان است،آنسان که در ابیات دیگر یافتن کویش را آرزو می کنم ونشانش را می جویم.تذکر شما نکته سنجانه وبجا بود ممنونم.

سلام و عرض ارادت
غزلی شیوا ، شیرین ، دوست داشتنی و دلنشین بود
شاعرانگیتان مستدام

********************************
سلام استاد گرانقدر نظرهایتان همیشه دلگرم کننده وارزشمند است.
رستگار باشید و کامکار

ممنون از نذکر به جا یتان جناب تل لوی عزیز.