حضرت استاد خادمیان ؛ یار صادق...مصراع تق تقی خانم محمودی (تق تق تق تق غم ام که باران دارم) از حیث وزنی حکم مصراع دوم این بیت منسوب به خیام را دارد:
گویند کسان بهشت با حور خوش است
من می گویم که آب انگور خوش است...
به روالی که شما پیشنهاد داده اید جهت سلاست در مصراع منسوب مذکور هم می شود گفت:
من گویمشان که آب انگور خوش است....
همان طور که در تماس تلفنی هم عرض کردم شاعران قدیم دست انداز و سکته ی ملیح در شعر را نشانه ی ابهت و طمطراق بیشتر شعر می دانستند و حالیه هم بعضی از معاصران بر این قول استوارند.

هر چند سرور عزیز واستاد بنده جناب خوش عمل عزیز ایراد وزنی را رد فر موده اند اما باز هم به فرموده دیگر عزیزان که بنده مفتخربه شاگردیشان می باشم سکته یا اختیارات شا عری
حس می شود آنهم در مصرع اول و آنهم در دو بیت
به نظر این حقیر پسندیده نمی باشد همچنین در خوانش هم مثل آن سه مصرع روان نیست عذر خواهم نظر این حقیر این است سر بلند باشید

سلام و درود بر شما با نوی گرامی هر چند زیباست
اما مصرع اول نسیت به مصرع های دیگر وزن کم دارد
تق تق تَ تَ تق غم ام که باران دارم

عذر خواهم بانو محمودی بزرگوار

سلام .
دوستان نظرات جناب استاد خوش عمل را در خصوص وزن شعر چشم و گوش بسته بپذیرند و بر مجادله و چند و چون نپیچند.
نظر جناب خوش عمل در خصوص مصراع اول این رباعی کاملا درست است.
گرچه وزن این مصراع با قاعده ی تسکین و قلب از صورت اصلی رباعی خارج شده است اما هرگز از وزن خارج نشده است.
و اتفاقا به قول استاد خوش عمل بشکوه تر شده است.
شاعر بزرگ مرحوم قیصر امین پور رباعی ای دار د که یک مصراع آن از ده هجای بلند تشکیل شده است:
باران باران باران باران باران
این شعر را می توانید در کتاب آیینه های ناگهانی و یا دستور زبان عشق ببینید.

... سرکار خانم محمودی شاعر بانویی مسلط بر عروضند...مصراع اول ایراد وزنی ندارد:
تق تق تق تق.....مثل:به به به به....تق تق ها را نه سریع که باید با مکث خواند.البته آنطور هم که استاد خادمیان تجویز کرده اند درست است ؛ اما آنچه خود شاعر فرموده اند مطنطن و بشکوه تر است....