اینجا همه یکسان و همه یکرنگ اند

بنگر که برابر همه زیر سنگ اند



اینجا نبود جای غرورو عصیان

یا جای شکمهای تهی از یک نان



اینجا همه عریان و همه در خوابن

محتاج دعا ،منتظری بی تابند



عاری بود اینجا ز مقام و شوکت

خان گشته گدا همچو گدا بی صولت



درچشم گرسنه ای نبینی رنجی

دردامن سیری تو نبینی گنجی



برتن نبود لباس ارزان و گران

یک جامه ببینی تو دراین جا و مکان



برپیکر افتاده نبینی فخری

اینجا بود از عاقبت ما قبری



عمری همه در حجله دنیا داماد

غافل زعروسی که به مکرش استاد



گر خان و امیری به جهان یا که گدا

یک سنگ تراشیده زما مانده بجا



حیف آنکه به خود غره شوی در سیری

افتاده ببینی و ره خود گیری



                                               غمین