تقدیم به "شهرام شکوهی" هنرمندی که هوش ارجمند ایرانی ؛

 به گونه ای خود جوش در هنرش باز تاب یافته است .

بر زبان گنجشگ و عرعر های این نخچیرگاه

بس نکیسا بر نشسته روی شاخ

چنگ ناسازی به کف

می خراشد چنگشان

 هر تار چنگ

مردمان سردرد

گوش گردون گشته کر

باربد کنجی نشسته

او  خموش...

هر نکیسایی بر آورده خروش...

ناگهان آوای مرغان بهشت

آسمان در آسمان

افکند غوغا و شور وغلغله...

باربد می خواند و آوای عشق

می رود تا گنبد نه توی دوار سپهر

"از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر

یادگاری که درین گنبد دوار بماتد."

مهدی فرزه (میم . مژده رسان)