درود و عرض ادب خدمت سرکار خانم زهرا ضیایی.
این شعر بسیار زیبا ، روان و خوش مضمون است و با خوانش آن بالشّخصه لذت بردم.
به نظرم اگر جای مصراع های مطلع غزل را عوض کنید بهتراست.
اضافه ی استعاری «خارهای خیالت» به نظرم جالب نیست. البته مفهوم کلی بیت را متوجه شدم ولی خیال معشوق را مانند خار دانستن شاید پسندیده نباشد.
از قافیه ی « آویز » هم دوبار استفاده کرده اید. اگر در غزل های نه چندان بلند تکرار قافیه نباشد بهتراست.
مصراع اول بیت مقطع هم ، از لحاظ فرم و معنا کمی گنگ به نظر می رسد. اگر فعل را بتوانید اضافه کنید و مفهوم را شفاف تر بیان نمایید فکر می کنم بهتر باشد.
آنچه بیان شد نظر شخصی حقیر است و ممکن است خام و نادرست باشد. امیدوارم جسارتم را ببخشید.
وجوه زیبایی در سروده تان بیش از اشکالات احتمالی است.
در پناه حق.