این صدای کیست می خواند لهوف از قتلگاه

خون می افتد بر سراپاي حروف ازقتلگاه

ابن طاووس است آن سو تر می آشوبد مرا

روضه خوان تشنه می بیند کسوف از قتلگاه

جاده امشب از شمیم لاله عباسی پر است

می وزد حس علمداری رئوف از قتلگاه

نیزه ها ابن زیادند و سنان ها حرمله

دشنه پی در پی می آید در صفوف از قتلگاه

هیزم آوردند رقص شعله ها بر نیزه هاست

ریخت دستی طرح صحرایی مخوف از قتلگاه

"کاف،ها،..." این سوره ی بر نیزه یحیای نبی ست!

گل می اندازد تمام این حروف از قتلگاه

ساعتی بعد آن طرف تر راهبی با اضطراب

پشت هم می خواند آیات خسوف از قتلگاه

این قوافی کرده زنجیرم کمک کن ابر بغض

تا بخوانم روضه ای تنگ غروب از قتلگاه

خونی است اوراق مقتل بر گلویم آتش است

می وزد مصرع به مصرع سنگ و چوب از قتلگاه

خط شان کوفی ست مهر نامه شان شام خراب

شرمشان باد از عبور پایکوب از قتلگاه

این نزول سوره ی کهف است بی سر دیدنی ست

جشن گرگان را می آشوبد چه خوب از قتلگاه!

 می گذاری حس کنم ترکیب بند گریه را

تا که دارم یک سر مویی وقوف از قتلگاه

می نشینم در مدار خیمه های سوخته

باد وتکه ابر میخوانم لهوف از قتلگاه