حالا فقط من هستم و اين روزهايي كه...

كوه غم و اين ساده ي بي دست و پايي كه...

خيلي تحمل كردنش سخت است چون خالي ست

در كومه ي ديروزها ، امروز جايي كه

روزي كسي مي ايستاد و بي هوا مي ريخت

بر شانه اش در باد موهاي رهايي كه

پرهاي قو بر آب بودند و ...

نگاهم را 

سيراب مي كرد از نگاه آشنايي كه

هربار مي سوزاند جانم را ولي حا لا

من ماندم و من ماندم و من با شمايي كه

از دستتان جانش به لب آمد فراري شد

تا من بمانم بر سر اين ردپايي كه ...