۱-



در آبی دامنت کبوتر می شد

فواره ی نبض یک صنوبر می شد

پرواز نبود و روی دوشش هر شب

دستان تو بود بی گمان پر می شد

۲-



هر صبح کنار دست صرافی بود

دیوانه ی دیدنت به شفافی بود

آواره ی شیفت کاری ات مردی که...

یک بوسه برای کشتنش کافی بود

۳-



بگذار که با گریه تو را تر بکنم

با عشق تو در نبودنت سر بکنم

گفتی که هوای ابری ات می گذرد

خورشید ندیده ام که باور بکنم





( ... )

۱-

چه یک وجب

چه صد وجب

آب را می گویم

چه فرقی دارد وقتی:

دریا هم تو را گریه می کند



۲-



کسی خارج نشود

می خواهم کوچه را بگردم

سایه ام را در همین کوچه دزدیده اند

به همه شک دارم



۳-



عجیب نیست که:

دیوارها مرا به تو پیوند می زنند

وقتی:

آخرین ستاره بن بست

طلوع اولین نشانی ی تو باشد

ه.مبهوت