باورِ من این است

که در این مزرعه ی رنگارنگ

کوه را ، باید دید

دشت را با همه ی وسعتِ آن ، باید دید

آب را ، باید دید

سخنِ زیبا را

در بیابانِ خدا

باید دید

برگِ پائیزیِ را ، با دعا باید دید

صخره را باید دید

موج را باید دید

پُونه های لبِ شیرینِ هوس را ، باید دید

ساقه یِ سبزِ خدا را ، باید دید

چشمِ یک دختر زیبای لبِ ساحل را ، باید دید

نازِ ابریشمِ کوهستان را ، باید دید ؛

و دراین مزرعه ی پهناور

مهری از قامتِ بالایِ همین انسان را ، باید دید

و به اندوهِ دلی گرم  که در منظر ما خونین است

و به آثار بلا خوشبین است

همه را باید دید ،

و سپس

رویِ گلبرگِ گُلِ یاس نوشت :
 

     زندگی آسان است  !





م جعفری


پ ن :

خط بالا  را تقدیم می کنم به همه ی هنرمندان و هنر دوستان سایت