نگارمن اگرت هست روى پيوندى      گشايشى بنما قبل از آن كه دربندى

 چه مي شود كه كنى با كرشمه اى پر ناز      دل  گرفته ما را رها به لبخندى

    متاع قيمتى ام گر اراده اى بكنى             تفضّلى بنما، كس نپرسدم چندى

طرف كشيده رخ و كرده اى خمار بصر             به اين قضيّه دلم را زغصه آكندى

  ببين كه روي مراكرده اي خضاب زخون    به ريش خم ز چه روى اى شراب مى خندى؟

ز ريش  زرد دلم زهر سبز شد به دهان          به كام تلخ من اي خوش عذار ده قندي