آقا «ایمان کاظمی» که از او شعرهای قابل قبولی خوانده ام ولذت برده ام باید بداند کلمات:خسته و شکسته و گسسته و خجسته هیچگاه با کلمات:تفته و رفته و هفته قافیه نمی شوند.همانطور که کلمه ی «نهفته» در این غزل علاوه بر این که با خسته و شکسته قافیه نمی شود ، با تفته و هفته هم قافیه نمی شود ؛ چون نهفته با کلماتی چون :خفته ـ گفته ـ رُفته و سُفته و شنفته همقافیه است.نهایتآ اندکی متعجب شدم که عزیزانی چون :سید فضل الله طباطبایی ندوشن (امید) ، علیرضل دل خوش ، حسین احسانی فر و ....چگونه متوجه اشکال قوافی در این غزل نشده اند و پای آن امضای تأئید نهاده اند!امید است که «آقا ایمان» عزیز جدیت بیشتری به خرج دهند.