دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

عشق اگر بیخ می کند پیدا

جا نماز آب می کشند از بس، برده اند آبروی جان ها را
غافل از اینکه بی برو برگرد، می شناسد خدا نهان ها را

بی خیال از خدا اگر باشد، طَرْف اگر بسته است ناپیداست
زهد ورزی که روز و شب دارد زه کشی می کند زمان ها را

بخت وقتی که بسته است آری مثل فوّاره های علّافی
با زمین گیری ای بشر هرگز، کس نپیماید آسمان ها را

به گمانم کرختگی چیزی است چون زمختی مُزْمِنی نادر
شد ره آورد هر که آورده ست در اداهای ناتوان ها را

قَحْطْ وجدانی و ولنگاری، مُهلِک است ای بنی بشر مُهلِک
کودن از فرط پخمگی باری، سود پندارد این زیان ها را

زندگی تاولی است بر پایت، سیر از جان خویش اگر باشی
عشق اگر بیخ می کند پیدا می چشی شهد شوکران ها را

می توان مثل آسمان پوشید، جامه ای خوش قواره تر از نور
می توان زیر ذرّه بین ها برد، بی کران های کهکشان ها را

صوفیانی که خرقه می پوشند،بی خیالانِ بی خراباتند
عرشیانی که باده پیمایند، قدر دانسته اند اذان ها را

من بهوشم، بهوش چون مستم،شد یقینم که گوهرم عشق است
مثل مسعود سعد سلمانم بس که فرسوده ام گمان ها را

---

---

   تاریخ ارسال  :   1397/3/23 در ساعت : 2:13:24   |  تعداد مشاهده این شعر :  417

---

---