این را در فروردین سال ۷۰، هنگامی که بیدها گیسوانشان خیس باران بود و  شقایق لویزان را پوشانده،

و چنارها خانه عشقبازی گنجشکان شده بود، گفتم:

باغ بهشت است یا بهار لویزان         بوته عشق است یا چنار لویزان

جبهت جوزاست در کناره البرز           نکهت حوراست در کنار لویزان

مبدأ خير است و سبزه وسورى         باد،  در انديشه  خيار لويزان

سنبل و سيمين برويد وشب بو         غرق بنفشهَ ست خاك تار لويزان

صفحة گيتى كه پر زشاه پسنداست     شاه پسنديد و شد خمار لويزان

بلبل و گنجشك به طرف چمن، گاه        نغمه كنند نو، به ساز وتار لويزان

جبّة سرخى كشيد به دانه ياقوت         آنكه مزيّن نمود انار لويزان

شعر ترى بود ز خاطران بهارى             گفت سعيد آن، به يادگار لويزان   (11/1/70)