می‌شود بشوی...

می‌شود بـــا منِ خود بـــا منِ‌ من بد بشوی

آنچــــه باید بشوم آنچــــــه که باید بشوی

تُویِ چشمانِ دلم خیـــــــره و هی زُل بزنی

پازلِ بوســـــــــه تو با خنـــدهٔ ممتد بشوی

می‌شود سهواً و عمــــــداً سرِ بی وقتیِ دل

مشتـــــــــریِ منِ تنهایِ مجــــــــــرّد بشوی

پابپایِ منِ دیوانه تو در باغِ غـــــــــــــــزل

قافیـه‌هایِ تَرانگیــــــــــــــــــزِ مُعدد بشوی 

زیرِ قول‌ات نزنی وقتِ قـــــــرار و ، قدمی

با من گمشــــــــــده تا دولتِ مقصد بشوی

می‌شود مـؤمنِ‌ بر ســورهٔ والعشــــــقِ دلم

عالمُ‌الغیب و ، شهیـــــــــدِ من مُرتد بشوی

بعداز این گورِ مسلمـــــــــانیِ من را بِکَنی!

اگر از کوچــــــــــــهٔ سلمانِ دگر رد بشوی

قدغن می‌کنم از صبـــــــــــحِ نگاهم بروی

فکرِ رفتـــن کنیّ و ، شب که درآمد بشوی

ممکنم بی تو ولیــکن نودِ محتضـــــــــرم

می‌شود جاذبه و دافعـــــــــــهٔ صد بشوی

آمدی وقتِ غــزل گفتن و رفتی پس‌از آن

تا که معشوقهٔ مشـــــــــروطِ مُردّد بشوی

جوهرِ واسطه بینِ قلم و دفتـــــــر و دل‌!

می‌شود منکرِ برجــــــــــــامِ مجدّد بشوی

جمعه‌ها گیرِ سه‌پیچه به‌جهان می‌دهم از

لحظه‌ای که نشـــــد آن قبلهٔ سرمد بشوی

بشوی یــــا نشوی ، یــــا بشوم یــا نشوم

باید آن فــــــــــردِ موفق ، وَ مؤید بشوی

سیدمحمدرضالاهیجی