(( غـزال و غـزل ))

از خود گريختم  ، كه تو را جستجو كنم

سازى بزن  که با هنر دوست ، خو كنم

پیوسته مستِ باده ى نور است جام جان

فرصت نداده عشق ، كه مي در سبو كنم

گويند دل به ديده سپردن صلاح نيست

ديوانه ام مگر  ،  كه به این قبله رو کـنـم

چشمم همیشه دل بـه نگاه ِ تـو  می دهـد

 بگذار با زبان ِادب گفت و گو كنم

گم گشته نور آينه ها در اشاره اش

كو همتي ، كه گم شده را جستجو كنم

از ماه مي گريزد اگر مهر ، چاره چیست

  جز آن كه جان فداى تمناى او کنم

گويند عشق سمت ندارد ، بيا كه من 

دل را روان به سوي تو ، از چار سو كنم

مانند بلبلى كه دلش را قرار نيست

تا كي سراغ خانه ي گل كو به كو كنم

نجواى ِ آشناى تو  پيچيد در چمن

باید غزال را به غزل شستشو كنم

#محمد_روحانی (#نجوا_کاشانی )

@boostsnetanz

@golestanesheroasab