زیرِ چتر ِ بوسه ها، آسمان    غدیر   شد                          

فرصت ِ  تنفس ِ  نغمه ی  کویر       شد

ترجمانی از بهشت ،  ترجمانی از خدا                          

روی دست ِ عرشیان،  آیه ای  غدیر شد

حس ِ  خوب ِ شاپرک ، پیله را عبور کرد                            

  از شب ِ قفس گذشت ، شهپری  امیر شد

حلقه های  ِ چاه را ،  چشمه ای نفس کشید              

کهکشانی از خدا      ....در همین مسیر شد

روی دست عرشیان ،  یک جهان پرنده گی                     

در هجوم گرد باد  ، لحظه ای   اسیر شد

شعله  ها قدیمی اند شعله  ها ی   پر خطر                          .

شعله  های تب زده   ...عاقبت کهیر شد

گرچه فصل ِ سبزه  بود ، فصل ِ روشنی  و شور          

 از ازل نوشت  حیف ....بوسه ای که دیرشد 

اکرم بهرامچی