ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(۱)
می‌سوزم از بازیِ این چـــــــرخِ طمعکار
کز طبعِ کودک گشته است جانی طلبکار
یا زلزله بر پا کنـــــــد یا سیل و، خرسند
باشد از این کج خُلقیِ بی حـــــد وبسیار
برخیز وبگشا محتشـــــــــم دفتر که آخر
غم آمـــــــــده بعدِ مُحـــــــــرم ،نابهنجار
حافظ بزن بر ســـــر که بعد از نیزه وسر
افتاده دختـــــــربچــــــــه‌ای در زیرِ آوار
سعدی قــــــــــلم را افکن وبنگر گلستان
در سوگِ شیرین‌ست و فـرهادش عزادار
نیما بخوان شعـــــرِ نوی در این زمستان
افتاده بر جانِ زمین هنــــــــدِ جگرخوار
قیصر کجــــــایی تا ببینی مــــادری زار
یا سر به قبــــــری می‌گذارد یا به دیوار
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(۲)
آمـــده مرگ از دلِ آیینــــــه‌ها آدم بچیند
شکلِ خود را در دلِ پروانه‌ها هر دم ببیند
در تبِ ماتم تمامِ کوچــــــه بازار وخیابان
بعدِ فوتِ دستـــــه‌جمعیِ صنوبرها نشیند
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سیدمحمدرضالاهیجی