با حضورت خاطرات خسته ای را شادکن

 بزم ما را بزم  صبح  نیمه ی خرداد کن

 بار دیگرروزهای  سبز بی تشویش  را

 با غزلهای طراوت  بخش جان  آباد کن

تا به کی در جا زدن تا کی سکوت مرد کش

 بغض را بشکن ضمیر زنده را فریاد کن

ای غزل با آن غزلهای پر تصویر روز

 روشنایی  در شبستان  زمان  ایجاد کن

 ما به  شوق شعر شیرین تو نوشیدیم تلخ

 یادی از کوه و صدای  تیشه ی فرها د کن

 بگذرد هر لحظه مانند زمان هایی که رفت

  لا اقل یک خنده تقدیمم کن  ای  بیداد کن

 سبزی ما را  نمی خواهند آتش  زاده ها

  باغ را  از چنگ  آتش پیشه ها آزاد کن