"ماجراهای عیال"

همسرم ازرستم دستان بود پرزورتر

قدری از تهمینه و سهراب هم مغرورتر

التماسش می کنم موهای خود را مش نکن

از لجالت می کند موهای خود را بورتر

هرچه می گویم نمک کمتر بزن بر قیمه ات

قرمه سبزی می پزد از قیمه هایش شورتر

بس که سرگرم فضاهای مجازی می شود

دید چشمانش مرتّب می شود کم نورتر

عکس خود را می فرستد در گروه عمّه اش

در خیالش می شود با این عمل مشهورتر

هر زمان او را نصیحت می کنم با حرف خوش

لنگه کفشش می کند حال مرا ناجورتر

تا بگوید دعوت از ایل و تبارم می کند

می شوم از هر زمان دیگری مسرورتر

چون ندارم مسکنی در شأن مهمانان گل

می روم از سمت تهرانسر به جایی دورتر