بیا تا یک دریچه آسمان ، لبخند باشیم
مسیرِ ِ مهربانی را پل ِ پیوند باشیم
بیا در آشیان ِ آشنای همدلی ها
همیشه تا ابد ،زندانی و دربَند باشیم
میان ِ شعله های حادثه خاکستر ِ عشق
همان گنجی که در ویرانه ها گفتند باشیم
اگرچه زندگی یک سهمِ کوچک از من و ماست
بیا این تکه ها را، وصله وصله ،بند باشیم
همیشه زندگی ققنوس ِ تکرارست تکرار
بیا در ترجمان ِ شعله ها ، پازند باشیم
خدا جاریست ، حس کن، ریشه ریشه،برگ در برگ
بیا گل های عرفان را نسیمی چند باشیم
میان خاک تا افلاک ، لبریز از من و ماست
در این بَلوای ِ بودن ... بهترین بودند ، باشیم
خدا عشق است و انسان چکه کرد و عشق پاشید
در این پاشیدگی گل واژه را ، پَسوند باشیم
اکرم بهرامچی
موضوعات :
تاریخ ارسال :
1390/8/7 در ساعت : 21:21:49
| تعداد مشاهده این شعر :
1460
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.