گاهی پُر از اندوه و ماتم،پُراز غم می شوم


           آن گاه که تمام قناری ها را به مسلخ می برند
   
                                         قناری ها پُراز آواز ممکن هستند و

                                                               زمین باغ آفت دیده محال
تمام شانه هایم خسته ازحمل بغض شکیبایی،

قناری ....
             کجایی؟! کجایی؟!

 

                                                               (نیلوفر)