سلام
و درود بر یاران همدل
در شبی بارانی بیاد دوران جوانی و شب های بارانی بودم
که ابیات زیر حاصل آن است
.❄««««::>❄❄<::««««::>❄


بعد باران یک شبی مهتاب شد
باز هم چشمان من بی خواب شد
.
بار دیگر بر خیال خود سوار
سوی دوران جوانی بی قرار
.
باز رفتــم روزهای خوب دور
روز نه,شب ها وماه ورقص نور
.
یاد شب هایی که در میدان شهر
آب باران جاری از هر سو به نهر
.
بوی خاک و عـطـر باران دلنشین
بوی موی خیس در روی جـبـین
.
هر نظر می رفت سوی آسمان
کشف می شــد جلوه های بیــکران
.
هر ســتــاره نـاز را چــشمک زنان
می فــروشــد بر زمــین و هم زمان
.
هر که چشمش شب بسوی ماه بود
بــر تــمــام  راز  آن آگاه   بــود
.
روز ها کی می شود مانند شب
شب چوواجب روزباشدمستحب

بسترم شب بود و لالایی سکوت
آسمان در ذکر و کیهان در قنوت
.
حجله می بندد به شب ها آسمان
جلوه ها دارد عروس کهکشان
.
آسمان در شب مزین می شود
راه شیری مثل گلشن می شود
.
آسمان شب پر از نـقـش ونگار
طوق پروین مثل گردنبند یار
.
در چنین حالی زمین آرام بود
وحش هم ازشوق شب هارام بود
.
خلوتی در کوچه های شهر بود
درد و غم انگار با ما  قهر بود
.
کوچه خلوت , شهر پاک و نور ماه
بوم زیبــا می شود در یک نگاه
.
در شب باران زده بس راز بود
هر سکوتی نغمه های ساز بود
.
با شب و باران حکایت داشتیم
عمر را جــاوید می پنداشتیم
.
بعد باران بوی تربت , عطر خاک
خاک هم از شوق می شد سینه چاک
.
ابرها تصـــویر هایی داشت ما
نقش ها می ســاختیم از ابر ها
.
عمر طی شد با هزاران سوز رفت
شب برفت و ماه رفت و روز رفت
.
هم بهاران رفت و گل ها زرد شد
با رفــیـقان د وستی ها سرد شد
.
می رسد پاییز عمر و بعد از آن
فــصل سرد پیری از عمر گران
.
لحظه ها را زندگی کن قدر دان
مهــربانی پیشه کن در هر زمان
❄❄❄❄❄❄