دوش  در    دخمه ی  ما   صحبت   ارعاب  تو بود

تا  دل   شب   سخن  از    نحوه ی ارهاب   تو بود

توی    قنداقه  به     خمیازه       سلاح      کمری

با    صدا   خفه  کنی  واله   و    بی تاب   تو بود

آمر   و    عامل     و         آقای   خشونت پرداز

همه   بودند    و     سخن   بر سر  پرتاب تو بود

گوش   تا   گوش   سرش را چو یکی دسته ی گل

کند    باید    ز  تن...این   ایده ی  قصاب تو  بود

دیگری  گفت که:این  طرز ترور  کهنه  شده ست

نظر    وی   به   خفه   کردن در خواب تو    بود

دیگری     پیشنهادش          « ترور شخصیت»

بود    و     کل   هدفش ریختن   آب    تو     بود

یک    نفر   نیز  که یک گوشه پژوهش می کرد

پی     اسناد       لجن  مالی     اعقاب تو    بود

پرورش   یافته ی  مکتب «پوپر»    بوده ست

گفت   این   نکته یکی مرد که زاصحاب توبود

ملحد   و    مفسدفی الارض و محارب   مرتد

همه   در    دوسیه ی  کنیه  و  القاب  تو بود

«سکولاریست» یکی خواندویکی«صهیونیست»

آخرش    هم    نشد   افشا چه کس ارباب توبود

«شاطر»این گفته نه طنزاست ونه هزل است ونه جد

سست    نظمی است  که   ویرانگر اعصاب توبود.