چنارها و سپيدارها اين ژنده پوش هاي باغ، پيامبران  پائيزند ...زيباترين و رنگارنگ ترين.نگران ولي نه هراسان و نه نوميد.هرچند بي قرار اما اميد وار و چشم انتظار... به ياد بهار.ولي  دريغ كه  قرعه ي تبر امسال نيز به نام  بلند ترين  مي افتد و خوش تراش ترين.ولي دريغ كه پائيز براي زيباترين ها نقطه ي  پايان است.چه بسيار كژي هاي پايدار كه با گذشت پائيز هاي بسيار هنوز پابرجا هستند و افتادن راستان را به تماشا مي نشينند تا  در نهايت زبوني و ناتواني ،كرمي يا حشره اي برايشان پيامبر مرگ شود و به ناچار در سكوتي نمور و ناجور در گوشه اي از يك جنگل دور بپوسند و بعد بسوزند و خوشتراش هاي تبر خورده ي جوانمرگ،به حرمت صافي و راستي، در حرمي نصب شوند براي بوسيدن عاشق ها .