مناظره
دل میان سینه لرزان است ودستم روی میز
پوششی جانم مرا دریاب در این افت وخیز
بعد تجدید قوا ولاف وحاشا خنده کن
سر ببر با پنبه ای اسحاق جان من تمیز
جانم امد توی حلقم .چونکه از صد روزه گفت
غوره  بودم ان زمانها گشته ام حالا مویز
ای امان از پست ومیز و قمپز واقای خاص-
الامان از این محمد باقر چالاک و تیز
حرفهای صد تا یک غاز خودم یادم نبود
  حفظ کرده هرچه من گفتم گمانم  در فریز
خورده شش دانگ سند. با نام من صد روزه ها
سرچ کردم در گوگل با چشم خود دیدم عزیز
روزها ی روی مسند طی شده چون برق وباد
 امنیت دیگر ندارد صندلی ها گشته  لیز
حیدری ای کاش غش می کرد .یا می رفت برق
 یا که میخی را فرو می کرد طفلی در پریز
خسته ام .درمانده ام .بیچاره ام زار ونزار
نیست در من طاقت هجران وتعقیب وگریز.