پدرم   گر   به  جهان   سعی  و   تقلا   می کرد

مدح  ارباب   زر   و  زور  و   ریا را می کرد

نامی  از   خویشتن   امروز دهن پرکن   داشت

نانی   از  بهر  من     البته     مهیا     می کرد

آه  و افسوس  که  یک شب شکم  سیر   نخفت

و  ز   ما    نیز    تقاضای   مدارا    می کرد

بخت  چون  پشت  بر او  کرددراین دار  فنا

به   تلافی   همه  شب پشت  به ماما می کرد!

عوض  این که مطلا   کند  اسباب  و  اثاث

خود کفا   بود  و   قناعت به   مقوا  می کرد

اگر  از  آرزوی  خویش   سخن   می گفتیم

مگسی می شد  و غر می زد و دعوامی کرد

گفت  با  من  که: برودرس بخوان آدم  شو

وه  عجب   ناشدنی ها  که  تقاضا می کرد

گر چه  توصیه ی  او شد عملی یک مقدار

دل  من   ثروت  هنگفت   تمنا   می کرد

مرد  و  حلوای  ورا  مردم دیگر خوردند

آن که   شیرین  دهن از گفتن حلوا می کرد

کاش  وضعیت  امروز مرا  آن   مرحوم

از  دل  گور  برون گشته  تماشا می کرد.