روز هفتم تمام گردیدو  تو دوباره نیامدی جانم
آمدی من ندیدمت شاید،  تا بگیرم  دوای درمانم

سالها با طلوع  بیدارم  ، با غروب بدون تو درگیر
تا به آدینه یی که در راه ست باز هم رو به راه می مانم

با غزل هفته ای که در پیش است می نشینم  دو دست در آغوش
هی ورق می زنم  ردیف تورا  ، همه را انتظار می خوانم

صفحه دفتر دلم سبز ست ،  تازگی رنگ شال تو دارد
با   مدادی به رنگ آبی ها ، می نویسم اگرچه بریانم

شنبه بی تو همیشه خیلی سخت ، میشود یک شروع بغض انگیز
تو از ین بغض شیعه دل خونی ، غصه های تو خوب می دانم

رو ز  یکشنبه در کلیساها  اشتباهی پی تو می گردند
در اناجیل ،  عطر نرگس ها می وزد از کتاب قرانم

آخر هفته میرسد شاداب  میشوم  از طلوع خورشیدت
انتظار رسیدن جمعه آب من هست و دیدنت نانم

مطمئنم که سوره جمعه صبح آینده از تو می نوشد
آمدی من نبودم آقاجان ، شاهدم باش من مسلمانم

می روم  دست خالی و بی تو ، حسرت لحظه ای تماشایت
مانده در چشمهای اشک آلود، بی حضورت خراب و  ویرانم

سنگ قبرم غزل نمی خواند تا زمانی که شاهدش باشی
لب گشاید غزل غزل کفنم  تا که سنگین کنی تو میزانم

آمدی  بچه های من هستند با دعای تو در رکاب دلت
یاد بابای شاعرش  باشید  که  گدای شما فراوانم

برزخم  بی نگاه تو سردست ای وجود تمام  هر عالم
کن نگاهی به قبر تاریکم  تاشود باغ سبز  ، زندانم

علی اکبر مقدم
۸بهمن ۹۵
فریمان .مشهد مقدس
.