"شعرآیینی"

خوشا به حال شما شاعران آیینی

که دعوتید به بزم شراب و شیرینی

بدا به حال منی که شبانه در خلوت

نخوانده ام ز کسی جز عبید قزوینی

کلام و شعر شما عطر عاشقی دارد

نه طنزهای من و غنچه های تزیینی

اسیر پنجۀ خفّاش ظلمت اندیشم

به جرم آنچه نبوده نماد بدبینی

دلیل آفت گلواژه ها نظرتنگی ست 

دریغ و درد از اندیشه های مرفینی

کسی در آخر عمرش شود سعادتمند

که جان فدا کند او چون شهید آوینی

دلم گرفته در این عصر بی کسی یارب

چه می شود که دمی نزد "بنده" بنشینی

دوای درد دلم ده به قصد تسکین و

مرا رسان به گلستان شعر آیینی 

"مهدی سیدحسینی"

30 / 8 / 95