سلام بر شاعر محترم
سوی معشوق زتن جان بدر باید کرد
موارد بسیار نادری هست از شعر بزرگان ؛مثلا در شعر نظامی بنده دیده ام که "ن" ساکن در خوانش شعر از تقطیع خارج نمی شود که اگر بر مرام مرسوم از تقطیع خارج گردد اشکال وزنی پیدا می شود
این مصراع نیز از شاعر محترم چنین حکایتی دارد اگر "ن" ساکن در کلمه جان از تقطیع خارج شود اشکال وزنی کوچکی پیدا می شود در غیر این صورت مشکلی وجود ندارد
بهر حال اگر در شعر بزرگانی مثل نظامی گنجوی چنین خبطی صورت گرفته است ایشان صاحب خانه اند و صاحب اختیار؛ مجوزی برای دیگران صادر نمی شود
بهر حال این مصراع را می توان به طریق مختلف اصلاح کرد
1- اینکه ن در جان را متحرک بخوانیم
2- بگوییم " سوی معشوق زجان نیز گذر باید کرد "
که تکرا ر قافیه اتفاق می افتد ولی اشکال وزنی از بین می رود
3- می توان جان را به جامه تبدیل کرد و گفت
سوی معشوق زتن جامه بدر باید کرد
شعری بر همین وزن و قافیه و ردیف از لیلی گلزار شاعر مقیم هلند هست که اگر در حافظه شعری مخاطب وجود داشته باشد تا حد زیادی حلاوت و زیبایی شعر جناب پالیزدار را دچار چالش می کند
عشق من در سفر عشق خطر باید کرد
سینه را بر سر مقصود سپر باید کرد
از شب و ظلمت و از ظلم نباید ترسید
تا به خورشید فقط ذکر سحر باید کرد
به وصال دل از این راه خبر باید داد
و جهان را هم از این راز خبر باید کرد
تیغه ی درد اگر از رگ و جان داشت گذر
عاقبت از لبه ی تیغ گذر باید کرد
موج در موج اگر شاهد دریا باشی
قطره قطره به دل دوست اثر باید کرد
از سفر جز هنر عشق نباید آموخت
از دل خود به دل دوست سفر باید کرد
یار من چرخ به دلخواه نخواهد چرخید
تا بدانی به چه تدبیر هنر باید کرد
فتح این قله ی آزاد به آسانی نیست
عشق من در سفر عشق خطر باید کرد
در جلسه نقد کتاب حوزه هنری مشهد اسماعیل بختیاری شاعر نو گرای مشهدی حرف خوبی زد که بدلم نشست
گفت : وقتی شاعری در مضمون پردازی و یا حتی وزن و قافیه مردف چیزی شبیه شاعر دیگر گفته باشد بلافاصله د ر ذهن مخاطب به صورت نا خود آگاه برخورد مقایسه ای صورت می گیرد و انجاست که شعر قدرتمند از حلاوت شعر و مضمون ضعیفتر می کاهد
جناب عبد الرضا پالیزدار نمی دانم چه نسبتی با عباس پالیزدار عضو هیئت تحقیق و تفحص مجلس هشتم دارند