دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

مقدمه شاعر

(( مقدمه شاعر ))   ( مفدمه ای برای یکی از کتاب های خودم )
 
 
سرودن درس نیست ، آزمایش نیست ، تجربه نیست ، سرودن یک میل درونیست که هر گاه فرصت به دست آورد به سراغ آدم می آید . من در طول زندگیم هر گز شاعر نبوده ام چرا که شعر گفتن فراغ بال می خواهد  و آسودگی خیال ومرا هیچیک از این دو در بساط نیست . اگر چه از کودکی سرودن را  به تجربه نشسته ام و هر گز این سر چشمه ی جاودانه و حیاتبخش در وجود من ایستایی نداشته  باز هم نتوانسته ام زبان دل باشم که بر دل نشستن را  امیدوار بمانم . شغلی که من برای خودم برگزیدم  بانکداری  بود و همه میدانند که این شغل چه نا مناسب با شعر و شاعریست
آنچه مرا به دیار عشق می برد و در آسمان خیال به پرواز درمی آورد علاقه ام به سرودن شعر نیست
بلکه علاقه ی شعر است در به بازی گرفتن ذهن و زبان من  ، شاید اندکی اغراق باشد اگر  بگویم
هر گز قلم و کاغذ به دست نگرفته ام که منتظر بنشینم  تا فرشته ی الهام نزول کند و سوره ی قدر را برایم هدیه بیاورد ،  بلکه همیشه در خواب و بیداری مورد هجوم دیوانه ی زنجیر گسیخته ای به نام شعر  بوده ام که با هیچ حیله ای به راه نیامده و دست از سرم نکشیده است . هر جا مرا گیر آورده به طرفم دویده و در هر حالتی که بوده ام خودش را برایم لوس کرده است  تا بر زانوانم بنشیند و لبانم را بنوازد و در من آتشی را که خودش می خواهد بر افروزد .
براستی که چه دنیای ناشناخته ایست .  زبان ناشناس ترین موجودات به سرغ آدم می آید و بر زبان ودل آدم چیره می شود و حرف می زند و حرفهایی که بعد ها شاید در زبان و ادبیات جامعه تاثیر بگذارد .
شعر چیست و چرا این همه احساس در بر دارد . هنوز هم فکر می کنم شعر بازی اندیشه است یا پرواز ملکوتی انسان در فضای باورهای شناخته و ناشناخته
شاید رویش ناگهانی گلهای خیال در باغ زندگی باشد ، یا شاید گوشه ای از تصویر های بلورین آیینه ی ذهن که گهگاه از چشمه ی ذوق  تراوش می کند و بر صفحه ی کاغذ می نشیند .  به هر حال هر چه هست شعر است و اگر صاف و زلال و پالوده باشد ،  از دل بر خاسته و جز بر دل نخواهد نشست .
کاش من هم می توانستم  همچون فردوسی ، سعدی  ،حافظ ، مولانا ، خیام ، نیما ، اخوان ، شاملو و دیگران ،  ازسر چشمه ی آفتابی شعر ، جرعه ای نور بنوشم و ازآن  حریر پرنیان دامان ، شولای گل در پوشم .  به راستی که چه زیباست با بال آشنای اندیشه به دیار نا شناخته هنر سفر کردن،
از هر خرمن راز ، خوشه ی رمزی چیدن. چه بسیارند اساتید گرانقدر شعر و ادب که ازین سعادت بر خوردارگشته و بدین فیض عظیم دست یافته اند.
خدایشان یار باد و باغ وجودشان از گلهای شوق و شادی سر شار .
امید است ما شاگردان مکتب عشق نیز از لطف بی دریغ پیشگامان استوار و پیشتازان سر فراز وادی پرفروغ شعر و ادب بهره مند و از ذره پروری آفتاب همیشه تابان هنر آن بزرگواران برخوردار گردیم

خرداد 1366 محمد روحانی ( نجوا کاشانی )
    

---

---

   تاریخ ارسال  :   1395/6/10 در ساعت : 14:33:33   |  تعداد مشاهده این شعر :  1648

---

---