تا بوی تو آورد صبا پنجره وا شد

درگیر تو شد تا قلمم عشق ادا شد

من مات وصالت شدم و از تو نوشتم

درد دل من با غزل وصل دوا شد

با قصد وصال تو قلم قافیه بسته

تیری ز کمان قلم عشق رها شد

 من بودم و دل همسفر و آینه مقصد

راه من و دل در سفر عشق جدا شد

هجران تو در دفتر دل همهمه ای بود

آتش زد و خاکستر آن دود هوا شد

تا بر سر سجاده دل نام تو بردم

«سمتی که تویی عقربه قبله نما شد»

چون دست و دلم رفت که شعری بنویسم

عنوان غزل تشنه دیدار شما شد

زهرا علی بابایی