سحراست نگاه تو ، چه با دل کند این سحر ؟
تزریق جنـــــون در رگ عــــاقل کند این سحر
هشـــــیار نمـــــاند به جهــــــان بی برو برگرد
هوش از ســــر عشّــاق تو زائل کند این سحر
طـُـــــوبَی لـَــــکَ مِـــــن طـَــــرفَةَ عَیـنٍ بِأقـّـــلٍ
هر چـــــیز دلـت خواسته حاصل کند این سحر
کـــــرده ست مـــرا با نـگه ایـــن شوخ گرفتار
هیـــــهات خـــدایا کـه مــــرا ول کند این سحر
دل را نه بــُـود دست ونه پا از چه ســبب پس
بیچـــــاره گرفتـــــار سـلاســــل کند این سحر؟
خواهـــــد چو ، توانـــد نبود شبـهه که شیرین
چون شهـــــد عسـل زهر هَلاهِل کند این سحر
بســـــپار به اقــــــران خــــودت مسـئله ها را
چون غافلــــــت از حــلّ مســائل کند این سحر
یک سلســـــله از زلـف تو شــد سلسله جنبان
بس موج که بر دامـــــن ســاحل کند این سحر
گیســــوی تو با بــــــاد شــود چون که گلاویز
انفاس بــــشر را به تـــــو مــایل کند این سحر
تردیـــــد نداریــــــم در اکنــاف جـــهــــان کس
حرزی ننــــوشته ســت که باطل کند این سحر
وَه ، هَلـــــهَل طَبـــــعِی بـِــکمـــالات جَمـــالِـک
اشعار مـرا جمله هـُـــــلاهـِـــــل کند این سحر