شروع یک غزل عاشقانه،شیدایی ست
قلم برای دل عاشقان ،تسلّایی ست

شبی که چشم غزل از فراق لبریز است
میان خلوت قلبم،چه شور زیبایی ست!

مرور می کند امشب، غم جدایی را
دلی که یکسره چشم انتظار آقایی ست

میان شور غزل، واژه ها چه بی تابند!
که در قلمرو ابیات خسته ،غوغایی ست

فراق و جمعه و دل بیقراری و ندبه
نوید این همه آوارگی، شکوفایی ست

وَ در صحیفه هجران نوشته ام ای دوست
ظهور حضرت باران، چقدر رویایی ست!

کنار اشک توسّل ، میان سوز دعا
دوباره دست نیازم به سمت مولایی ست

خدا کند که بیایی قرارِ جان باشی
که بی تو سهم دل خسته، بی شکیبایی ست

خدا کند که بیایی حیاتِ جاویدان
زمان آمدنت روز و شب تماشایی ست

شبیه هر شب آدینه ،سخت دلتنگم
غزل بهانه خوبی برای تنهایی ست

محمدمهدی عبدالهی

اللهم عجل لولیک المظلوم الفرج