آشفته‌گیسویی ست با آشفته‌گیسویی
دستِ پری‌رویی ست در دستِ پری‌رویی
 
در برکه، عکسِ ماهتاب و آفتاب افتاد
چون دلبرِ رومی که دارد خالِ هندویی
 
جان و دلی از من به غارت رفته‌ است آنجا
آه ای مسلمان‌ها امان از دست و بازویی
 
این خطبه‌ی عشق است یا آواز اسرافیل؟
افتاده در هر ذره‌ی عالم، هیاهویی
 
هشیار باش ای دل که پیغامِ بهار این است
ذی‌حجّه‌ها هروقت می‌آید پرستویی
 
نتْوان شنید از هر درختی، نکته‌ی توحید
بر، دارها می‌گوید از او هر سخن‌گویی
 
دورم نکرد از دوست هر راهِ خطا رفتم
چون نافه‌ی مُشک ختن از بچه‌آهویی
 
خَمرِ بهشت است این که از خُم‌خانه آوردند
جانا چرا از دل، غبارِ غم نمی‌شویی؟
 
چای نجف می‌داد دستم، دلبری در خواب
هرجا طبیبی دارد و هر درد، دارویی

 شهریور 94
آرش پورعليزاده