دلخوش به شعر بودم و جا ماندم از خودم تا اینکه دور دور شدم کم کم از خودم
در آینه چه دیده ام این سال ها به جز تصویر تار و تیره تر و مبهم از خودم
پای تو جان گذاشتم و دل گذاشتم تا اینکه ساختم غزلی محکم از خودم