زمانِ صِفرِ عاشقی  ، کسی ، فنـا  نمی شود
به ساعتی که لحظه شد ، دقیقه جا  نمی شود
 
زِ  برجِ عاجِ  مَخمَـلی ، به هر کجا که رفته ام
غریبه ام  به شهر لب  ، دعا  ، روا  ، نمی شود
 
غزل غزل کشیده ام ، غزال دل به کاغذی
زِ  نامه ای که داده ام ، دلم جدا  نمی شود
 
اگر که توسَـنی کنم ، شکارِ محضِ غُـربتم 
اگر رضا رضا کنم ،  دلم رضا  ،  نمی شود
 
نماز  عشق  صحن  تو   به رکعتی  روا  شود
شبی هزاره  در  سرا  ، یکی  بها  ، نمی شود
 
طلا، طلا، بگو ، چرا ،  بلای هر دو عالمی؟
به جز طلای صحن دل، طلا، طلا نمی شود
 
به زیرطاق زندگی ،  تو  جام زهـر  بر لبت
مرا  شَوَد  بهانه ای ،که برمـلا ،  نمی شود
 
ز خشم  خوشه ا ی  بلا،  به طِـفلِ تاک می زنم 
به قتل غوره ها ی شب ،  دلم  عزا  نمی شود
 
جگر خراشِ تاکِ سَم ،  به روزِ حَشر می رسد
یقین  بدان از  یَـقه اش ،کفم  رها   نمی شود
 
ببین که شهرِ شَهد را ، عسل عسل ترانه ام
عسل بدون شهدِ  تو  ، چکامه ها  ، نمی شود
 
غزال کاغذی رَمَـد  به  کوی تُـربتی ،  رَجا
ضـمانَـتش اگر کنی ، صیدِ جفـا  نمی شود
 
بگو  به من که خسته ام ، دَمی رسان حقیقتی
سِگرمه های فِکرتم ،  ببین که وا  ، نمی شود
 
به چشم جاذبت نگر ، که گریه  در خفا کند
اگر که مُسـتَتَر شود ،  دِگر  ریا  نمی شود
 
رضا یِ من، رضا یتم، رضایِ آن رضایِ تو
رضایتم اگر دهی،  قضا ،  بلا ، نمی شود
 
حوری  من،  عشقِ  رضا ،  به  ناکجا  نمی  بَرَد
به هر کجا خودت رَوی،  به  ماورا ، نمی شود  
 
 ((جاذب نیکو ))

ولادت با سعادت امام رضا (ع) بر همگان مبارک باد