ماهِ من! احوالِ مجنون را ز منزل‌ها مپرس
ساربانِ غم منم؛ غم را ز محمل‌ها مپرس
 
لیلیِ من، کی خبر دارد از این راهِ دراز؟
تاولِ پا را ببین و دیگر از دل‌ها مپرس
        
اندکی در بزمِ رندان با حضورِ دل نشین
رازهای دین و دنیا را ز عاقل‌ها مپرس
 
قفلِ هر مشکل که در پیش است، خود وا می‌شود
با حوادث‌ خو بگیر و حلِّ مشکل‌ها مپرس
 
کشتیِ وارونه‌ و دریا و توفان را ببین
حالِ ما را از سبک‌بارانِ ساحل‌ها مپرس
 
تیشه و فرهاد و دشت و قیس و محمل، پاسخ است
از جهانِ هست و بود و گشتِ بیدل‌ها مپرس
 
داغِ سجده، داغِ دل، داغِ وفا، داغِ فراق
خرمنِ ما سوخت؛ باور کن! ز حاصل‌ها مپرس...