از متن سرخ حادثه ها، از غبارها
قد مي کشيد در تپش انفجارها

از راه می رسند خبرهای شعله ور
آتش گرفته دامن فصل بهارها

مثل انار، گريه ي سرخي است در دلم
بعد از شما شکسته تمام انارها

ما وارثان داغ شماييم در زمين
خون شماست بر ورق روزگارها

دل را سپرده ايد به درياي حادثه
اي ماهيان سرخ به دريا دچارها

از خود بريده ايد، بريدن که ساده نيست
دل برده ايد از همه ي زنده زارها

امضاي خون زديد که جان را فدا کنيد
زير سؤال رفته همه اعتبارها!

بعد از شما زمين و زمان گريه مي کند
جاري شده است روي زمين جويبارها

بي دست و پا و سر، به کجا مي رويد هان؟
داريد مي رويد به پاي قرارها؟

اينجا قرار بر سر دار است؛ دار عشق
لرزيده دار، از نفس سر به دارها

 *** 

افسانه نيست، دفتر تاريخ شاهد است
از جان گذشته ايد، نه يک بار، بارها...



حسین سنگری