انسان شیر پاک خورده ست
از راه نرسیده
فیلش یاد هندوستان می کند
با جهان مثل توپ 
سرگرم است
یادش رفته روزگاری ابابیل 
از شانه های او بال گشوده
و مثل آب خوردن پستان مادری را 
از دهان کودکی شیرخوار 
می گیرد
موهای مان را در در آسیاب سپید کردیم و هنوز 
نفهمیده ایم جنگ بازی نیست
با افتخار برای هم کف می زنیم 
سیب می گوییم 
که تصویرمان بهتر بیفتد
و حواس مان از لباس هامان فرا تر نمی رود
انسان شیر پاک خورده ست
و نمی داند خدا 
سرگرم عکاسی ست