من یک زنم
تن پوش من بهار
گلبرگ گونه هایم
آرامش خیال
عمق نگاه من
چون تیر آرش است
شیرین که می شود
قند کلام من
فرهاد می شود
هر خسروی که هست
هر خسروی که نیست
عطر عبور من
آواره می کند
باد و نسیم را
من یک زنم
با هر قدم زمین
از گام های من
سرسبز می شود
خورشید پشت کوه
با نور روی من
بیدار می شود
تبدار می شود
من یک زنم
زمین
با واج نام من
آغاز می شود
من یک زنم ولی....
....................................
    افسانه