شعر مرا بخوان و به من انتقاد کن
من در سکوت مطلقم امّا تو داد کن
************************
"آمدی با تاب گیسو تا که بی تابم کنی
زلف بر یکسو زدی تا غرق مهتابم کنی"
آمدی خوشبوتر از نعناع و یاس و نسترن
تا به باغ سبز چشمانت شرفیابم کنی
تشنۀ شهد و شراب ناب لبهایت شدم
خواستی با بوسه ای از عشق سیرابم کنی
صحبت از یاران یکدل می کنی در انجمن
تا مرا آگاه از احوال احبابم کنی
ای که در رویا زدی آتش به جانم بی صدا
کاش می شد شمع بزم تار اصحابم کنی !
4 / 12/ 93