ای تیر اَمرداد رها از کف آرش
رویین تنِِ تنها شده از نسل سیاوش
تا کور شود چشم شغادینۀ تهمت
بر اسب تهمتن بزن و بگذر از آتش
اروند ترین روح من ای روح خلیجی
ای گرمی بی واهمه ای شرجی سرکش
خورشید در امواج گهر در گهر تو
قرنیست که پنهان شده چون تیر به ترکش
دست تو در ایثار بسیجیده تر از ابر
از چشم تو دریا هیجانیست مشوّش
اسفند که باشی نفست رمز بهار است
اینطور گلستان شده آوازۀ آتش
رقص تو چنین بر سر آتش شده یک عمر
الگوی گل اندر گل رندان بلاکش
از چلّۀ جان رستی و سر حدّ بهاری
چون تیر امرداد رها از کف آرش