خانه ی مهربانی ، « حلوای تنتنانی » است درآستان و دربش ، یک جای دلتکانی است دل پرشده ست و درگاه ، انبار کوه غم نیست نجوای مهریان کو ؟ کاو شعرش آسمانی ست

خانه ی مهربانی ، حلوای تنتنانی است در هشتی ورودش ، یک جای دلتکانی است دل پرشده ست و هشتی ، انبار کوه غم نیست نجوای مهربان کو ؟ کاو شعرش آسمانی است چون می زند به چنگش ، امید باز گردد کاین عیسی محبٌت ، مصداق « این همانی » است شعرش همه محبت ، لفظش نوای عشق است اسطوره مودٌت ، حاشا که این « گمانی » است من دیده ام ز او شعر ، آهنگ های پر مهر کاشانی اصیل است ، نی در ره فلانی است «روحانی » است بی شک ، روح و روان مارا امٌا به مهربانی ! ، نغمه سرای مانی است عرض ارادتم را ، مانع شده است آن سایت تا که رسد بگوشش ، اینهم از آن فلانی است دلتنگ شعر اویم ، ناچار ره به کویم کویی که دارد این گل ، از ظلم ، ارغوانی است ! امید مهربانی ، از دشمنان ندارم ،... هربیت شعر نجوا ، کانون مهربانی است

خانه ی مهربانی ، حلوای تنتنانی است در هشتی ورودش ، یک جای دلتکانی است دل پرشده ست و هشتی ، انبار کوه غم نیست نجوای مهربان کو ؟ کاو شعرش آسمانی است چون می زند به چنگش ، امید باز گردد کاین عیسی محبٌت ، مصداق « این همانی » است شعرش همه محبت ، لفظش نوای عشق است اسطوره مودٌت ، حاشا که این « گمانی » است من دیده ام ز او شعر ، آهنگ های پر مهر کاشانی اصیل است ، نی در ره فلانی است «روحانی » است بی شک ، روح و روان مارا امٌا به مهربانی ! ، نغمه سرای مانی است عرض ارادتم را ، مانع شده است آن سایت تا که رسد بگوشش ، اینهم از آن فلانی است دلتنگ شعر اویم ، ناچار ره به کویم کویی که دارد این گل ، از ظلم ، ارغوانی است ! امید مهربانی ، از دشمنان ندارم ،... هربیت شعر نجوا ، کانون مهربانی است