سلام آقا مصطفای عزیز
من با سطر آغازین شعر نمی توانم کنار بیایم .
نوشتن چشم ها به صورت چشم ها مان چه کارکرد شاعرانه یا ضرورت غیر شعری دارد ؟
درست که اصطلاح فی البداهه برای بدون مقدمه و در لحظه سرودن است لیکن اگر چند بار با تمرکز شعر را بخوانید ملاحظه می فرمایید بداهه سرایی هم حرکتی حنثا است و حضور آن را در همان سطر می بینیم و امتداد اثر ندارد .
از انحصاری خیلی لخت و زمخت و بی حس در این سطر استفاده شده است .
ولی از سطر
گاهی در شرجیِ مرثیه ها خیس می شوند وُ
شعر خودش را پیدا می کند و مثل جزیره ای گمشده در وسط اقیانوس برایت کشتی شکسته ها دست تکان می دهد .
این که خودکار کم رنگ بارها عرض کرده شعر در سطر ها اتفاق نمی افتد نمونه اش همین است ما در سه سطر اول با شعر روبه رو نیستیم اما در کلیت اثر به شعر می رسیم .
ممکن است دوستان بفرمایند در ابتدا چیز دیگر نوشتم و حال ... باید عرض شود که چند سطر ابتدایی نظر این جانب هیچ منافاتی با بقیه سطر ها ندارد و قابل جمع است .
در هر صورت سیر حرکتی این شعر صعودی بود فقط در انتخاب چند واژه ابتدایی ...
موفق باشید .
با احترام _ خودکار کم رنگ
.....................
سلام جناب علی پور عزیز
اندیشه های خودکار کم رنگ برای من دوست داشتنی و قابل تأمل است.